Wspomnienie po Janie Raszce
11 stycznia 2016 roku odszedł od nas na zawsze Jan Raszka. Z ogromnym żalem przyjęliśmy tę wiadomość, bo nie ma chyba lędzinianina, który nie doceniałby jego zasług dla naszej społeczności. Współpracownicy i znajomi zgodnie podkreślają, że odeszła od nas ikona lędzińskiej samorządności, ojciec odnowionych struktur samorządowych miasta, który walczył o jego samodzielność i odłączenie od Tychów.
Znajomi mówią o nim: człowiek roztropny, z ogromną charyzmą, posiadający rzadką umiejętność wyważania podejmowanych decyzji. Szanowany za wysoką kulturę osobistą, życiową etykę i życzliwość do wszystkich współpracowników. W działalności zawodowej i społecznej zachowujący bezpartyjność, promujący chrześcijańskie wartości życiowe. Człowiek potrafiący słuchać i otwarty na argumenty, chętny do pomocy i współpracy.
Dzięki jego pracowitości, zaangażowaniu społecznemu, rozumieniu potrzeb mieszkańców, poszanowaniu śląskiej tradycji i uwarunkowań historycznych lędzinianie zyskali własną tożsamość administracyjną, herb zgodny z symboliką historyczną przyjętą przez pierwszych rajców w XVIII wieku oraz pierwszy statut gminy.
Bez jego zaangażowania mieszkańcy nie będący pracownikami kopalni Ziemowit nie mieliby dostępu do badań w Przychodni Specjalistycznej. Nie zrealizowano by inwestycji dotyczących szkół i przedszkoli, budowy krytej pływalni, poczty, kuchni miejskiej, Domu Dziennego Pobytu Seniora. To z jego inicjatywy utworzono MZOZ i MZE Lędziny. Także jego decyzje doprowadziły do przejęcia od KWK „Ziemowit", a następnie rozbudowania obecnego ratusza miejskiego z salą widowiskowo-kinową.
Jan Raszka był inicjatorem wielu przedsięwzięć kulturalnych między innymi: spotkania młodzieży dekanatu bieruńskiego na Górce Klemensowej, wydawania wspólnie z sąsiednimi gminami gazety samorządowej „Rodnia" oraz współfinansowania wydawnictw książkowych dotyczących regionu takich jak: Słownik Biograficzny Ziemi Pszczyńskiej, Śląska Mapa Regionu. Przyczynił się także do promocji historii i współczesnych zagadnień socjologicznych miasta Lędziny w ramach serii zeszytów lędzińskich „Widziane z Górki Klemensowej" czy monografii historycznej miasta „Lędziny- zarys dziejów". Wraz z Radą Miasta II kadencji, której przewodniczył ufundował dzwon z inskrypcją „Jan Paweł II Papież Polak" na świętowanie 225-lecia odnowionego i murowanego kościoła pw. św. Klemensa. Wspierał również działalność lędzińskiego zespołu folklorystycznego „Lędzinianie".
Jako Przewodniczącego Rady Miasta zainaugurował współpracę z prof. Wiktorem Zinem, prof. Franciszkiem Serafinem - osobami, których praca na rzecz Lędzin predysponowała ich do późniejszego tytułu „Honorowego Obywatela Miasta".
Wrodzoną empatię i wrażliwość potrafił zaszczepić swoim współpracownikom. Potrafił solidaryzować środowiska radnych, nauczycieli, społeczników co po wybuchu reaktora jądrowego w Czarnobylu zaowocowało zorganizowaniem wakacji dla 20 ukraińskich dzieci.
Jan Raszka – Honorowy Obywatel Lędzin - urodził się 08 lutego 1933r. Z pochodzenia bojszowianin, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi, mgr biologii ze specjalnością mikrobiologia. Od 1954 roku zamieszkały w Lędzinach, przez 28 lat związany zawodowo z KWK „Ziemowit". Od 10 marca 1990 do grudnia 1991 roku Przewodniczący Lędzińskiego Komitetu Obywatelskiego. Radny Rady Miejskiej w Tychach od 27 maja 1990 do 21 maja 1991 roku. Przewodniczący I i II Rady Miasta Lędziny od 22 maja 1991 do 28 marca 1996 roku.
Prywatnie mąż, ojciec dwóch córek i syna, dziadek dziesięciorga wnucząt i czworga prawnucząt.
